(به نام خالق جان و خرد)

پرسشگر گرامي، از اعتمادتان به ما كمال تشكر را داريم. تمام تلاش ما در جهت ياري رساني فكري به دوستاني چون شما تنها كاريست كه با تمام عشق سعي در انجام آن داريم.
پرسشگر گرامي، آيا تا به حال به دكتر مراجعه كرده ايد؟ زمانی كه دكتر براي شما دارويي مي نويسد، آيا از او سوال مي كنيد كه چرا اين دارو را براي من نوشته ايد و يا اينكه بدون سوال دارو را تهيه مي كنيد؟ قطعا شما هم تایيد مي كنيد که بدون هيچ سوالي از مطلب دكتر خارج مي شويد و از او در اين باره سوالي نمي پرسيد. دقيقا همين مطلب درباره احكام الهي صادق است. زماني كه حكمي از سوي خداوند عالم حكيم مطرح مي شود عاقلانه ترين كار عمل كردن به اين دستورات است. شايد با خواندن مطالب بالا اين سوال در ذهن شما نقش بسته باشد، پس چرا برخي از فلسفه و دليل احكام الهي مي پرسند؟ اگر حس كنجكاوي انسان ها را كنار بگذاريم، در اين ميان يك انگيزه مهم ديگري هم وجود دارد و آن اينكه افراد براي اينكه بتوانند بدون هيچ عذاب وجداني مرتكب گناه شوند و براي گناه خود توجيهي داشته باشند، ادعا مي كنند كه اين حكم الهي براي ما قابل فهم نيست و يا با عقل ما جور در نمي آيد. شهيد مطهري در اين زمينه داستان جالبي را نقل مي كند كه بد نيست به آن اشاره شود :

داستاني است مربوط به آن زماني كه يك «شاهي» ارزش داشت. گفتند يك نفر رفت دم دكان عرق فروشي و به فروشنده گفت: يك شاهي عرق بده. عرق فروش گفت: يك شاهي كه عرق نمي شود. گفت: هر چه مي شود، بالاخره يك شاهي هم يك چيزي مي شود. او اصرار مي كرد كه نمي شود. گفت: اگر يك «قران» عرق مي شود، آن را تقسيم بر بيست كن همان را به من بده. گفت: اين معنايش اين است كه ته يك استكان هم پر نشود. گفت: همان را بده. گفت: مردم عرق مي خورند كه مست بشوند، فايده اش چيست كه آن را به تو بدهم؟ گفت: تو همان را بده، بد مستي اش با خودم. بعضي از مردم دنبال بهانه هسند براي بد مستي، ديگر بد مستي اش با آنها. كافي است يك بهانه پيدا كند براي هرزگي كردن و بد مستي. 

برای دیدن متن کامل به ادامه مطلب بروید